2000 йилда Скопин шаҳрида (Рязан вилояти) 50 ёшли эркак 14 ёшли Катя Мартинова ва 17 ёшли Лена Самохинани уйига ташлаб қўйишини айтади. Қизлар кейинги 3 йилни эркак томонидан қазилган бункерда жинсий қул сифатида ўтказдилар.
Бу воқеа 2000 йил 30 сентябрда бошланади: ўша куни Рязанда байрам нишонланди. У машъум кунда Катя Мартинованинг уйида телефон жиринглайди: Лена Самохина дугонаси Катянинг катта синглисини байрамга таклиф қилмоқчи бўлади. Лекин у уйда йўқ эди ва Катя опасининг ўрнига боришга кўнади – бу унинг ҳаётидаги илк мактабдан ташқари зиёфат эди. Онаси қарши бўлишини тушунган қиз шунчаки сайрга чиқаётганини айтади.
Кейинчалик тергов аниқлаганидек, айни пайтда Виктор Мохов ҳамтовоғи Елена Бадукина билан бирга Рязань атрофида машинада ўз қурбонларини қидириб айланиб юради. Бир пайт улар Катя ва Ленанинг автобус бекатидан кетаётганини кўришади ва Мохов тезликни пасайтиради. Бадукина эса қизларга яқинлашиб, уларни уйига олиб боришни таклиф қилади. Бунинг учун у ўзини эркак қилиб кўрсатади (бу қизга қийинчилик туғдирмасди, чунки ўғирлик учун колонияда 3,5 йил ўтирганидан кейин у янги одатларни ўзлаштирганди). Шериклар жабрланувчиларни маст қилиб, уларга уйқу таблеткаларини алкоголга солиб қўйишади, кейин шаҳар ташқарисига олиб чиқиб кетишади.
Қизлар кейинги уч йил-у етти ойни Мохов гаражи остидаги майдончада олдиндан жиҳозлаган бункерда ўтказдилар. У ердан қизларни ҳеч ким эшитмасди – чуқурлиги олти метр, бетон шифтлар ва темир люклар ўз ишини яхши қилади – Мохов ҳамма нарсани олдиндан ўйлаб қўйганди. У уч йил давомида қизлар учун бўлажак қамоқхонани қазиган: бир неча тонна тупроқни олиб чиқиб, бункерга электр энергиясини олиб келади ва у ерда шамоллатиш тизимини яратади. Мохов қўшниларига оддий ертўлани жиҳозлаётганини айтади.
Катя ва Ленагача зўравон бункерни бошқа қизда синаб кўришга муваффақ бўлган, у бир неча ҳафта ўтгач қочишга муваффақ бўлади – маньяк шунчаки зиндонга олиб борадиган эшикларни қулфлашни унутади.
Қиз бўлганларни ҳеч кимга айтмайди ва Моховнинг таржимаи ҳоли тозалигича қолади. У ва унинг аёли Елена намунали оила ҳисобланган. Иккаласи ҳам ишлайди, ичмайди. Улар гараж остидаги бункерда қандай сир сақлашларини ҳеч ким билмас эди.
Қизларни Мохов бир неча бор зўрлаган, кейинчалик Елена Самохина ундан бир нечта бола туғади. Екатерина Мартинова эса унга доялик қилади. Болаларни Мохов кўп қаватли уйлар, касалхоналар ва болалар уйлари эшиклари остига ташлаган.
Қизлар ажойиб тарзда озод бўлади. Мохов қизларга шанба куни унинг ижарачиси (унинг квартирасини ижарага олган талаба қиз) келишини ва қизлар у билан бирга боришини айтади. Лена ва Катя олдиндан хат ёзиб, қулай фурсатни пойлашади. Байрамдан сўнг Катя сигаретадек ўралган хатни чиқариб олди ва уни дераза токчасига қўяди. Бу нажот учун охирги имконият эди.
2004 йилнинг 4 май куни мўъжиза юз берди. «Қизлар, тирикмисизлар?», деган овоз эшитилади. Талаба қиз ўша хат ҳақида милицияга мурожаат қилади. Терговчилар бу йўқолган қизлар деб тахмин қилишади. Терговчиларнинг сўзларига кўра, бункерга кириш йўлини топиш деярли имконсиз бўлган. Жиноятчи илк бор сўроққа тутилганидан сўнг терговчилар бутун гаражни тинтув қилишади, аммо ҳеч нарса топилмайди. Улардан бири гараж бузилса, унинг остида ертўла бўлиши мумкин, деб ўйлаганида, улар аллақачон кетишга тайёр эдилар, кейин Моховнинг ўзи тан олади ва бункерга кириш йўлини кўрсатади.
2005 йилнинг 30 август куни Виктор Мохов 17 йиллик қамоқ жазосига ҳукм қилинади. Жазони Саратов вилоятидаги қаттиқ тартибли колонияда ўтади.
Маньякнинг қўшнилари уларнинг ёнида ким яшаганини ҳатто тахмин қила олмаган. У яхши обрўга эга эди: техникумни тугатган, армияда хизмат қилган, меҳнат фидойиси, заводнинг энг яхши чилангари ва ҳеч қачон қонун билан боғлиқ муаммоларга дуч келмаган. Катя ва Лена, эҳтимол, «фидойининг» подвалида йўқ бўлиб кетишарди, лекин 2004 йил май ойида қизлар озод қилинди ва бутун мамлакат уларнинг воқеаси ҳақида гапирди.
Ажабланарлиси шундаки, Виктор Мохов (Скопинск маньяки номи билан машҳур) қўлга олиниб, унинг асирлари озод этилганидан кейин содир бўлган воқеада маньяк қурбонларини айблаганлар ҳам топилди. Қизларни қочмаганликда айблашди, ҳатто ҳаммаси келишиб бўлганини айтишди, кейин эса оддийгина эркакка туҳмат қилишган дейишди. Бунга жавобан Екатерина Мартинова китоб ёзади, унда у педофил асирлигида ер остида ўтказган даҳшатли йиллари ҳақида гапиради.
