Вақт даволайди, дейишади, лекин у ажойиб муносабатларни зерикарли алоқаларга айлантириши ҳам мумкин. Тўғри-да, ахир ҳаёт фақат қувончдан иборат эмас-ку. Бахт ҳам чексиз бўлмайди. Хўш, муносабатларда вақтинчалик таназзул рўй беряптими ёки бир-бирингиздан бутунлай кўнглингиз совидими? Буни қандай англайсиз?
Гумоннинг ўзи муаммолар бошланишидан дарак беради. Муносабатларимизнинг асл маъноси нимада, деган саволга жавоб топинг. Бу қанчалик худбинлик бўлмасин, лекин муносабатлар ҳар икки томонга ҳам бирдек наф келтириши керак. Ёлғизликда қолишни ёмон кўриб, фақат бундан қутилиш учун жуфтингизни олдингизда олиб ўтирсангиз, демак бундай муносабатлар узоққа чўзилмайди. Шунинг учун аввало ёлғизликни ҳам қабул қила олиш керак. Юрагингиздаги бўшлиқни дуч келган одам билан тўлдириб бўлмайди. Жуфтликлар энг аввало, феъл-атвор жиҳатидан бир-бирига мос бўлиши керак. Акс ҳолда аъло даражадаги муносабатларга кафолат бериш қийин. Сиз кўнглингизга ёқмайдиган ҳодисаларга чидашингизга тўғри келади ва бу шеригингизга ҳам тегишли бўлади.
Жуфтликлар орасида ҳиссиётлар бироз совиганда, биринчи ўринга ҳиссиётлар эмас, мулоқот каби бошқа омиллар чиқади. Хўш, жуфтингиз сизни тушунадими? Сиз-чи? Келиша оласизми? Балки бўлғуси турмуш ўртоғингиз билан дунёқарашингиз тўғри келмай, ягона қарорга кела олмассиз? Ёки ён босавериш жонингизга тегиб кетгандир? Балки фикрингизни инобатга олишмас ва ўрнингизга қарор қабул қилишар? Агар мана шу саволлар ўйлантирса, муносабатларингизни қайтадан кўриб чиқинг. Мабодо келишув борасидаги ҳар қандай уринишлар натижа бермаса, ана ундан кейин алоқани узиш ҳақида ўйлаб кўришингиз мумкин. Инсонни қадрсизлантириш, унинг фикрини инобатга олмаслик, ҳурмат қилмаслик, жиддий қабул қилмаслик каби ҳаракатлар муносабатларга путур етказади. Энг ёмони, руҳан сиқилиш.
Фақат ўзганинг мақсадини кўзлаб яшаб бўлмайди
Ҳар бир инсон алоҳида шахс ва ўз орзу-истакларига эга. Билинг-ки, бировнинг орзуси деб, ўзингизнинг орзуларингиздан воз кечманг. Сизни чиндан яхши кўриб, ҳурматлайдиган шерик мақсадларингизни пучга чиқармайди. Кейин яна бир жиҳатни эътиборга олинг, агар фақат жуфтингизнинг интилишларини қўллаб-қувватлаб, ўзингизникини четга сураверсангиз, бунга ўрганиб қоласизлар. Келгуси сафар сизнинг истакларингиз сўралмайди ва эътиборсиз қолиб кетади. Шунинг учун инсон ўз истакларини уялмасдан айтиб туриши керак. Индамаслик эса ҳар доим ҳам розилик аломати бўлавермайди. Шахсий режасиз, орзусиз, мақсадсиз яшаш қийин.
Ҳеч қачон жуфтимни қайта тарбиялай оламан, деб ўйламанг. Баъзилар бўлғуси турмуш ўртоғининг кўп камчиликларига кўз юмиб, кейин тўғриланиб кетар, деб хато қилади. Феъл-атвордагини ўзгартириш қийин. Кези келганда, унинг хатоларини ҳам айта билинг. Бунинг учун уялиш керак эмас. Агар хатоларини тан олиб, уларни тўғрилашга ҳаракат қилса, демак, муносабатларнинг келажагига ишонса бўлади. Аксинча бўлса, бундай муносабат ҳақида жиддий ўйлаб кўриш керак. Бир сўз билан айтганда, сиз севимли инсонингиз олдида ўзингизни ҳар томонлама қулай ҳис қилишингиз керак. Яна бир ҳолатда огоҳ бўлинг: йигитингиз сиз ҳақингизда ота-онасига, яқинларига айтгиси келмаяпти, дўстларига таништирмаяпти, баъзи жойларда сиздан уялаётганини сезяпсиз, демак, бундай муносабат ҳам яхшиликка олиб бормайди. Балки у сиздан ниманидир яшираётгандир. Сир тутиш, ёлғон аралаштириш, ўзини олиб қочиш каби ҳаракатлардан иборат муносабатлар огоҳликка чорлаши керак.
